Wersja 2.1.1 z dnia 27.12.2013

Dodano tryb pracy „względem narzędzia” (zakładka „MATERIAŁ”). Dotychczas podstawowym punktem odniesienia (referencyjnym) dla programu był punkt xy=0,0 materiału, teraz do dyspozycji mamy jeszcze tryb „względem narzędzia” czyli punkt referencyjny programu jest tam gdzie znajduje się narzędzie w momencie naciśnięcia przycisku „STRAT”. W trybie tym wyświetlane są dodatkowe informacje: koperta symbolizująca położenie i  rozmiar programu, czerwony punkt oznaczający miejsce przejazdu po zakończeniu programu, oraz znacznik aktualnego punktu referencyjnego. Dwie pierwsze informacje wyświetlane są tylko gdy kontroler jest w stanie „RUN” i przemieszczają się za narzędziem. Widok w cam wyświetlany jest zawsze w trybie „względem materiału”.

W związku z tym, że program startuje z aktualnej pozycji narzędzia nasuwa się pytanie jak kontynuować przerwany program ? Mamy dwie możliwości: jeśli jako linie startową programu ustawimy inną niż numer zero, to program nie zmieni aktualnego punktu referencyjnego. Druga możliwość to skrót klawiszowy CTRL+P czyli przejazd do aktualnego punktu referencyjnego. Skrótem CTRL+U w razie potrzeby możemy zaktualizować punkt referencyjny zgodnie z aktualną pozycją narzędzia.
W opcjach nowego trybu możemy ustawić miejsce przejazdu końcowego oraz jego odstęp od krawędzi programu. Takie podejście umożliwia wycinanie serii elementów z większego kawałka materiału. Aktualny punkt referencyjny jest zapisywany na dysk dlatego nie ma problemy z wznowieniem pracy po zamknięciu programu.  (Tutaj przypomnienie: prace przerwane, które wznawiamy po zamknięciu programu otwieramy przez „Aktualizuj” ! Powoduje to, że zachowane są wszystkie  parametry takie jak skala, offsety czy inne przekształcenia.) 

W zakładce materiał dodano możliwość wyboru miejsca 0,0 materiału: lewy dolny narożnik czy środek. Ułatwia to wizualizację i symulację kiedy program mamy także w ujemnych koordynatach. 

Dodano wyświetlanie punktu referencyjnego materiału/stołu - zależnie od kontekstu liczników (znacznik koloru białego).

Zmieniono sposób podświetlania wykonanej pracy – teraz podświetlana jest realna ścieżka a nie jak dotąd rejestrowane położenie XY narzędzia. Z tego też powodu wszystkie funkcje związane ze starą metodą zostały usunięte.

Od teraz program używa takiego separatora dziesiętnego (kropka czy przecinek) jaki mamy ustawiony w systemie.

W skryptach dodano możliwość wstawiania komentarzy do g-kodu, służy do tego funkcja:
SetComment(txt:string); gdzie txt to treść komentarza. Znak komentarza „ ; ” dodawany jest automatycznie. Komentarz może zajmować całą linie lub być na końcu linii z kodem.
Przykład: 
SetComment(' Ala ma kota ....'); write;

W makrach dodano funkcje „GetToolDiam(num:cardinal):extended” która zwraca średnicę narzędzia o podanym numerze.

Zmiany w cam:
Dodano możliwość obróbki zgrubnej (rough) dla offsetów.
Poprawiono offsetowanie konturów otwartych.
W menu dodano funkcję „Pokaż tylko zaznaczone”
Wyłączono z wyświetlania przejazdy G0 dla szkiców. 

Zmiany ogólne:
Dokonano szeregu zmian kosmetycznych w interfejsie, a także usunięto kilka błędów.

Wersja 2.1.0 z dnia 12.11.2013

UWAGA!!! Aktualizacja do poprawnego działania wymaga firmware w wersji >=2.0.5 !!!

Dodano łagodne hamowanie na krańcówkach HOME podczas bazowania. Funkcję można włączyć/wyłączyć  w zakładce „bazowanie (parametry wspólne)”. Funkcja domyślnie jest aktywna. Uwaga! W czasie hamowania na krańcówce nie może dojść do sytuacji, że oś przejedzie krańcówkę (rozłączy ją) !

Dodano łagodne hamowanie przed SOFTLIMIT tak więc nie ma już efektu wyjeżdżania o długość drogi hamowania osi poza granicę obszaru roboczego.

Wprowadzono pewne modyfikacje dla PWM: Zwiększono rozdzielczość PWM teraz jest 16-bitowa. W ustawieniach możemy wpisać jednostkę wyświetlaną na panelu. Możemy też ustawić opcję „Pokaż wartość zmierzoną (ADC)” czyli za pomącą przetwornika ADC mierzyć wartość rzeczywistą np. napięcie z tachoprądniczki. Oczywiście sygnał na wejściu ADC musi być dopasowany do wymagań kontrolera czyli o napięciu <=3,3V. Napięcie na wejściu przetwornika jest przeliczane w następujący sposób 0V >> wpisana wartość Smin, 3,3V >> wartość Smax.

Wprowadzono nowe liczniki położenia osi oraz panele dla parametrów S i F.
Z powyższego powodu zmieniono skróty klawiszowe dla procentowego zwiększania i zmniejszania parametrów !!!
Klawisz F9 -> S-10%
Klawisz F10 -> S+10%
Klawisz F11 -> F-10%
Klawisz F12 -> F+10%
SHIFT+F9 (lub) F10 -> S=100%
SHIFT+F11 (lub) F12 -> F=100%

Przy okazji poprawiono też bezpieczeństwo przy zmianie parametrów F i S z klawiatury. Do tej pory wystarczyło klawisz chwilę przytrzymać a wartości same szybko przeskakiwały – co było dosyć niebezpieczne. Teraz nie ma tego efektu i aby zmienić np. prędkość z 100% do 200% trzeba dziesięć razy nacisnąć klawisz.

Wprowadzony nowy skrót klawiaturowy „~” (Tylda), który odpowiada naciśnięciu przycisku „RESET”

W ustawieniach mamy dwie nowe opcje w zakładce „Widok”:
„Małe liczniki” zmniejszające wysokość liczników położenia osi, przez co jest nieco więcej miejsca na pozostałe elementy nawigacji.
„Rozmiar kursora” - mamy możliwość ustawienia wielkości kursora wrzeciona a jednocześnie wielkości znaczników pozycji parkowania co jest szczególnie użyteczne jeśli maszyna ma duży obszar roboczy.

W cam zmieniono sposób działania funkcji pokaż/ukryj – teraz jest bardziej logiczna i oczywista.
Zmieniono także sposób edycji nazw pozycji na liście. Do tej pory wystarczyło kliknąć na pozycję aby wejść w tryb edycji nazwy, jednak przychodziło zbyt łatwo i bardzo często „niechcący” dlatego teraz należy z meny wybrać opcję „Zmień nazwę” i w otwarte okienko wpisać nową.

Przy przełączaniu widoku 2D/3D lub perspektywy program pamięta wybrany wcześniej zakres (materiał czy program etc.)
 
Usunięto kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.0.9 z dnia 15.10.2013

Poprawiano następujące błędy:
Brak załączenia wrzeciona po pauzie, jeśli pauzę naciśnięto w trakcie rozruchu wrzeciona.
Błędne obliczanie rozmiaru programu dla G83.
W cam dublujące się kolory dla grup (8 i 9).
Możliwość zawieszenia się programu w przypadku gdy cam nie wygenerował żadnego g-kodu.

Poprawiano ręczny sposób zadawania parametru „S”. Okienko, które do tej pory do tego służyło jest teraz tylko wartością do odczytu. Kliknięcie otwiera okno wyboru z suwakiem wzbogacone o możliwość wpisania w okienko wartości parametru.

W cam wprowadzono pewne zmiany w interfejsie. W zakładce „grupa”  wyświetlane są tylko te parametry, które są istotne w danym kontekście. Zmienione parametry powodują zmianę koloru pola edycji. Przycisk „Zastosuj” robi się wyraźniejszy gdy dokonamy jakichkolwiek zmian w grupie.

Także od teraz można dla każdej grupy osobno ustalać parametry „Długość” i „Wyjście” dla ramp.
Dodano kilka rodzajów ramp „w linii”.

Do menu cam-a dodano nowe opcję:
„Domknij kontur”. Niekiedy zdarza się, że kształt narysowany w jakimś programie jest (minimalnie) niedomknięty co uniemożliwia np. zrobienie na nim pocket-u. Działanie funkcji polega na połączeniu linią początku i końca konturu. 

„Dodaj ścieżkę planowania” Tworzy siatkę przejazdów dla planowania materiału. Dostępne są trzy kąty prowadzenia linii 0*,45* i 90*. Odstępy siatki obliczane są w ten sam sposób jak dla pocket: a więc rozmiar aktualnego narzędzia razy współczynnik wpisany w pole „Nachodzenie przejść %”. Rozmiar siatki generowany jest taki, aby pokrył wszystkie zaznaczone na liście elementy.

Dokonano kosmetycznych poprawek w interfejsie programu.

Wersja 2.0.8 z dnia 19.09.2013

Przepisano całkowicie na nowo procedury odpowiedzialne za offset i pocket. Teraz działają także bezpośrednio na łukach przez co niekiedy jest dużo szybciej. Nakładające się offsety są wzajemnie przycinane dzięki czemu nie ma ryzyka naruszenia materiału w nieodpowiednich miejscach. W opcjach dla wybierania dodano możliwość zostawienia naddatku dla końcowego wyrównania, oraz możliwość automatycznego tworzenia przejścia wyrównującego.

W cam-ie dodano jednopoziomowe „Undo” CTRL+Z. Operacji podlegają praktycznie wszystkie czynności wykonane w cam.

W zakładce „Grupa” dodano możliwość wczytywania parametrów obróbki z pliku. Wczytanie pliku automatycznie ustawia parametry – nie ma potrzeby potwierdzania przyciskiem „Zastosuj”. Tak długo, jak nie zmienimy któregoś z parametrów, w nazwie grupy na liście będzie informacja o nazwie pliku z jakiego pochodzą parametry. Do zapisywania parametrów służy opcja w menu „Zapisz parametry jako...”.

W zakładce „Ustawienia” cam zlikwidowano opcję „konwersja do G2 G3” która była przydatna gdy offsety nie operowały bezpośrednio na łukach. Ponieważ jednak niekiedy zachodzi potrzeba rozbicia łuków na odcinki dodano w menu opcję „Rozbij łuki na odcinki” , która robi to z aktualnie zaznaczonymi elementami.

Dokonano zmian w okienku „Jedź do..”. Teraz możemy wybrać czy pozycje podajemy jako absolutną (ABS) czy jako przesunięcie (REL). W okienku uwzględniono oś „A”. Przycisk „R” służy do resetowania wpisanych pozycji. Okienko możemy teraz wywołać za pomocą klawisza „J”.

Dodatkowo jeżeli w oknie „Jedź do..” wybierzemy tryb „REL” to po zamknięciu okna możemy ten ruch powtórzyć bez jego ponownego otwierania i wpisywania nowego przesunięcia! - wystarczy nacisnąć klawisz „I”. natomiast jeżeli naciśniemy „I+SHIFT” zostanie wykonany ruch w przeciwnym kierunku!

Dokonano szeregu innych drobnych zmian i poprawek.

Wersja 2.0.7 z dnia 18.07.2013

Zmiany dotyczą głównie wbudowanego symulatora. Dodano możliwość zdefiniowania koloru dla każdego narzędzia. Kolory do symulacji ustalamy w magazynku narzędzi. Dzięki dodanemu menu na górnej belce możemy zmieniać tryby wyświetlania i kolorystykę symulacji „w locie”. Dodano możliwość automatycznego zatrzymania symulacji przy zmianie narzędzia – symulator przechodzi wtedy w stan pauzy, aby kontynuować „obróbkę” naciskamy klawisz „Ins (czyli „0”)” .

Widok w oknie symulacji możemy przesuwać na boki trzymając przyciśnięte oba klawisze myszy.

Zmieniono także metodę wyświetlania symulacji. Jej prędkość zależy teraz od tego jaka cześć materiału jest dotknięta narzędziem. Dlatego jeżeli na materiale będzie dużo nietkniętych obszarów wyświetlanie będzie dużo szybsze niż wtedy gdy użyta będzie cała powierzchnia materiału.

W programie głównym dodano możliwość ustawienia środka obrotu widoku na konkretny wektor. Normalnie środek obrotu zależnie od tego co wybierzemy: jest na środku stołu lub środku materiału. Trzymając przyciśnięty klawisz CTRL i klikając na wektor przenosimy środek obrotu widoku na konkretny wektor. Kombinacja ta nie działa w widoku cam-a.

Poprawiono kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.0.6 z dnia 25.06.2013

Zmodernizowano moduł 3D dla importu plików STL oraz BMP. Teraz oba te typy plików obsługuje jeden interface. Najważniejsze zmiany to:
Możliwość wyboru strategi. Do wyboru mamy następujące:
ZGRUBNA – umożliwia pozbycie się nadmiaru materiału dla dalszych prac. W parametrach podajemy skok zagłębiania narzędzia, oraz naddatek jaki ma pozostać do dalszej obróbki. Dla tej obróbki zalecany jest frez z płaskim zakończeniem.
WSZYSTKO – frezowanie całej płaszczyzny. Dla tej obróbki zalecany jest frez z kulistym zakończeniem.
KRZYWIZNY – frezowanie obszarów, które nie są płaskie. Dla tej obróbki zalecany jest frez z kulistym zakończeniem.
PŁASZCZYZNY – frezowanie płaskich obszarów. Zalecany frez z płaskim zakończeniem.
GRANICE KRZYWIZN – frez porusza się po liniach przypominających poziomnice na mapie. W parametrach należy podać  „skok zagłębiania” który decyduje o gęstości przejść. Dla tej obróbki należ dobrać frez do sytuacji.
GRANICE PŁASZCZYZN – czyli miejsca gdzie kończy się płaska powierzchnia. Zalecany frez z płaskim zakończeniem.
RAMKA OKALAJĄCA – umożliwia wycięcie obrabianego detalu z większego kawałka materiału. Ramka jest wycinana na głębokość ustawioną w „Grubość materiału”. Należy też podać parametr
„skok zagłębiania”. Jeżeli w pole „pozostaw naddatek” wpiszemy wartość większą od zera to na środku każdego boku ramki zostaną utworzone łączniki o tej wysokości.

Dla większość powyższych funkcji możemy ustawić wierszowanie pod dowolnym kątem. Możemy także wykonać czynność dla fragmentu obrabianego detalu – w tym celu zaznaczamy myszką  na podglądzie graficznym  obszar jakiego ma czynność dotyczyć, a następnie z „Obszar” wierszowania wybieramy „zakres”.

Naddatek wpisany w pole „pozostaw naddatek” zostaje dodany ze wszystkich stron frezu a nie jak do tej pory tylko w osi „Z”.

Wybrane czynności na liście możemy myszką przesuwać, włączać/wyłączać czy kasować. 

Pozostałe poprawki:

W symulacji dodano możliwość wyłączenia modulacji koloru (w zależności od głębokości). Na niektórych kartach graficznych przyśpiesza to prace symulacji o 30%. Dodano też ptaszek „struktura” który powoduje chropowatość wierzchniej płaszczyzny materiału. Dzięki czemu materiał „muśnięty” frezem odróżnia się o pozostałego.

Przeniesiono zawartość pola „RUCHY KROKOWE” do zakładki RUN / MANUAL.

Wersja 2.0.5 z dnia 8.05.2013

Rozbudowano symulację pracy. Teraz można śledzić cały przebieg pracy a nie jak dotychczas tylko efekt końcowy. W oknie symulacji z klawiatury mamy dostępne następujące funkcje:
„+” „-”  -  procentowe przyśpieszanie/zwalnianie symulacji. Informacja ta widoczna jest obok parametru F.
„Enter” - prędkość symulacji ustawia na 100%
„0” (zero) - pauza.
„HOME” - rozpoczęcie symulacji od początku.
„END” - szybkie przejście do końca symulacji czyli efektu końcowego.
„ESC” - zamknięcie okna symulacji.

Przed uruchomieniem okna symulacji możemy wybrać czy symulator ma pracować w trybie „frezarka” czy „plazma/laser”. W tym drugim materiał jest cięty zawsze „do dna” gdy kodem M3 załączone jest urządzenie wyjściowe.
 
Dodano obsługę kodu G83 czyli wiercenie z wycofaniem narzędzia. Także w cam-ie możemy włączyć korzystanie z tego kodu dla wiercenia, co niekiedy bardzo zmniejsza rozmiar programu. (cam Ustawienia/Ogólne Wiercenie cyklem G83).

Dodano w programie mechanizmy zabezpieczające przed wygaszeniem ekranu czy wejściem w hibernację komputera w czasie pracy.

Usunięto kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.0.4 z dnia 24.04.2013

Poprawiono potencjalnie niebezpieczny błąd, który znalazł się w ostatnich dwóch wersjach. Mianowicie kiedy g-kod nie kończył się żadną komendą „M” a tylko komendą z zakresu G0-G3, to maszyna na końcu programu mogła sama zrobić przejazd do pozycji 0,0,0 (maszynowo).

Wersja 2.0.3 z dnia 17.04.2013

Poprawiono kilka dostrzeżonych błędów z poprzedniej wersji.

Z rzeczy zupełnie nowych:
Dodano możliwość konfigurowania wejść (NO czy NC) dla krańcówek limit oraz przycisku E-stop (Ustawienia/Maszyna1/2). Aby ta funkcja działała należy zaktualizować firmware do wersji 2.0.2.
W monitorze dodano kontrolkę wejścia E-stop.

Dodano małą wizualizację dla osi „A” (Ustawienia/Maszyna2/2) możemy ustawić w jakiej płaszczyźnie będzie obracał się kursor narzędzia w zależności od położenia osi „A”

W menu na liście g-kodu dodano translacje osi „A” na „X” lub „Y”. Funkcja ta przepisuje dane osi „A” na wybraną oś.

Ekranowa „miarka” przyciągana jest teraz do krawędzi materiału. Ustawienia dla przyciągania miarki są zapisywane na dysk.

Wersja 2.0.2 z dnia 04.04.2013

UWAGA !!! Wersja programu wymaga firmware w wersji >=2.0.0 Ze starszymi wersjami w ogóle nie będzie działać !!!

UWAGA!!! Należy od nowa skonfigurować ustawienia !!! gdyż został zmieniony/uporządkowany system zapisu parametrów.

UWAGA!!! Ponieważ w programie dokonano bardzo dużych zmian wersja ta publikowana jest jako „beta” i na wypadek „W” instaluje się w katalogu c:/pikocnc_beta

Zmiany:
Dodano obsługę czwartej osi. Zmieniono niemal całe oprogramowanie kontrolera a także część programu odpowiedzialną za obsługę kontrolera po stronie komputera. Sam program wizualnie niewiele się zmienił.

Oś „A”
Wyjścia czwartej osi mamy na wyjściach: OUT4 - DIR, OUT5 – CLK. Na wejściu LIM_YL mamy wejście krańcówki HOME osi A. Rozkład wyprowadzeń jest identyczny jak w osi technicznej stąd wniosek, że możemy korzystać tylko z jednej z nich naraz. Priorytet ma oś A. Klawiaturą możemy poruszać osią za pomocą  „+ -” na  klawiaturze numerycznej. Jeżeli chcemy aby oś była wyskalowana w stopniach to w ustawieniach „skok śruby” musimy wpisać 360, natomiast w „impulsy na obrót” wpisać liczbę impulsów na pełen obrót osi, a więc musi uwzględniać mikro krok oraz ewentualne przekładnie. Ponieważ wyjścia osi „A” są „wysoko napięciowe” należ pamiętać o odpowiednich opornikach ograniczających prąd transoptorów!

Nowa wersja inaczej zapisuje parametry osi należy je koniecznie skonfigurować od nowa. Kilka słów komentarza odnośnie ustawień:
„Tryb” – wybieramy czy oś ma być aktywna, a jeśli tak, to w jaki sposób ma być ograniczana.
„Obszar roboczy” – wpisujemy to co w starej wersji było w polu „wymiary obszaru roboczego” dla tej osi.  Wartość ta używana jest przez softlimit.
Oś ”SLAVE” Wybieramy która oś będzie osią „slave” dla tej osi. Do wyboru mamy „Z” oraz „A”.
Dla osi wybranej jako „slave” nie musimy ustawiać żadnych parametrów, dziedziczy ona wszystkie ustawienia po osi „master”.
Także od teraz możemy także dla każdej osi osobno podać przyśpieszenie.

„Bazowanie osi/sekwencja” – ustalamy kolejność bazowania osi. Typowo dla plotera XYZ mamy Z=1 a dla X oraz Y=2. Czyli pierwsza jedzie oś „Z” a następnie razem X,Y. Sekwencja ta wykorzystywana jest także przy przejazdach HOME. Jeśli ustawimy „brak” to oś nie będzie w ogóle bazowana.

„Bazowanie/Oś narzędziowa” – ustalamy, która oś jest nośnikiem narzędzia (a więc np. wykorzystywana do pomiaru długości narzędzia, czy wysokości materiału). Dla plotera powinno być zawsze ustawione „Z”. W zależności jaką oś ustawimy jako narzędziową zmienia się odpowiednio orientacja kursora narzędzia na ekranie.

W ustawieniach zlikwidowano zakładkę HOME. Wszystkie przejazdy do pozycji wykonywane są na wysokości krańcówki HOME osi ustawionej jako narzędziowa, a dokładniej mówiąc w punkcie „Bazowanie/pozycja - zjazd”.

Zmiany dotknęły także jog-a zewnętrznego. Zmieniono nieco system, zlikwidowano czas przełączania prędkości. Teraz naciśniecie kierunku powoduje jazdę z prędkością „niską” a przytrzymanie równocześnie wejścia „RESET” przełącza na prędkość „wysoką”. Osią „Z” można sterować tak jak pozostałymi osiami gdyż od teraz można także dla niej włączyć softlimit.

W zakładce „I/O” dodano nową grupę „OUT6,OUT7” Gdzie można załączyć sygnalizowanie na wyjściach 6,7 stanu maszyny. I tak na wyjściu 6 mamy sygnalizację czy maszyna znajduje się w trybie pracy automatycznej (ON) czy ręcznej (OFF).  Ze względów bezpieczeństwa te stany sygnalizowane są także na ekranie programu ikoną w prawym górnym rogu. Ikonę wyświetlaną na ekranie można wyłączyć w zakładce „Widok” ustawień.
Wyjście 7 sygnalizuje czy sterownik wykonuje program: START  (ON) , PAUZA (Miganie), STOP (OFF). Wyjścia można wykorzystać do sterownia np. lampek kontrolnych na panelu sterowania, podświetlanych klawiszy sterowania etc.

Z rzeczy zupełnie nowych:
Dodano wyświetlanie nazw pozycji HOME. Można to zrobić w zakładce „Widok/elementy/HOME”. Nazwy pojawiają się także gdy otwarte jest okno przejazdów do pozycji.

W zakładce program dodano nową grupę „przekoszenie” (funkcja, która od dawna była w wersji plazmowej). Funkcja umożliwia obrócenie programu o kąt. Działa to w ten sposób, że gdy mamy już wyznaczone 0,0 materiału jedziemy narzędziem na jego lewą bądź dolną  krawędź (im dalej od 0,0 tym lepiej) i klikamy na „Ustaw” Materiał i program na ekranie mamy obrócony tak jak w rzeczywistości.

Dodano wyświetlanie informacji o przyczynie zatrzymania maszyny (E-stop), która w razie wystąpienia jakiegoś zdarzenia jest wyświetlana w lewym dolnym rogu okna graficznego.

W skryptach dodano nowe polecenia:
procedure SetA(v:extended); Ustawienie położenia dla osi „A”

procedure SetT(v:byte); Ustawienie aktualnego narzędzia.

function GetHomePos(axis,num:byte):extended;
Funkcja zwraca pozycję dla danego numeru HOME i dla danej osi. Osie numerowane są od zera X=0,Y=1 itd. Tak samo pozycje HOME.
np.: GetHomePos(0,1) zwróci pozycję dla HOME_2 osi X.

W cam-ie dodano dwa nowe rodzaje rampy w linii pod kątem 90* do pierwszego wektora (prosta i po skosie w osi „Z”). Dodatkowo w ustawieniach cam-a możemy określić czy rampa będzie dodana na początku i końcu konturu, czy tylko na początku.

W ustawieniach możemy określić prędkość Jog-a z przytrzymanym klawiszem CTRL. Do tej pory była to automatycznie połowa prędkości maksymalnej. Parametr ustawiamy w zakładce „Maszyna1/2”  grupa  „Ręczne poruszanie osiami”. 

Zmieniono organizację przejazdów do pozycji „HOME”. W zakładce „RUN” mamy teraz jeden klawisz „PARK” i kliknięcie na niego otwiera okienko „Przejazd do pozycji”. Zlikwidowano też skróty klawiszowe F5 i F6 przejazdów.

Wersja 1.2.2 z dnia 11.02.2013

W cam-ie przy tworzeniu ścieżki dodano możliwość wyboru narzędzia wirtualnego (T0). Służy ono do generowania pomocniczych offsetów. Ścieżki utworzone takim narzędziem są od razu szkicami i mogą służyć jedynie jako półprodukt do dalszych prac.  

Wersja 1.2.1 z dnia 8.02.2013

Rozbudowano magazynek narzędzi.
Wprowadzono wizualizację według magazynu narzędzi.
W cam-ie oraz w modułach BMP i STL wprowadzono wybór narzędzia z magazynku.
W cam-ie przywrócono funkcje włącz/wyłącz z obróbki.
Dla „miarki” dodano opcje „Przyciągnij do linii” oraz „Raster 15*” .

Wersja 1.2.0 z dnia 21.01.2013

Wszystkie wprowadzone zmiany dotyczą wbudowanego CAM-a:
Dodano „multiselect” - można „na raz” zaznaczyć wiele obiektów na liście
Dodano dla grupy parametr „Głębokość startowa”
Zmieniono sposób zadawania ilości przejść. Teraz podajemy ile ma narzędzie schodzić w jednym przejściu a nie jak do tej pory ile ma być przejść.
Dodano „popupmenu” na liście obiektów.
Przebudowano interfejs. 

wersja 101.768 z dnia 04.01.2013

Rozbudowano obsługę parametru „S”: poprawiono interfejs na panelu sterowania, dodano nowe ustawienia dla PWM. Także w cami-e dodano możliwość ustalenia tego parametru. Do prawidłowej obsługi przez kontroler parametru „S” trzeba mieć zainstalowane firmware w wersji >=1.29.